سیستم های اعلام حریق چیست و چگونه کار می کند؟
آنچه در این مقاله می خوانید
آتش سوزی همواره یکی از خطرناکترین حوادثی است که دارای خطرات جانی و مالی گسترده بوده و بشر برای جلوگیری و رفع پیامدهای آن درصدد ساخت سیستم های کشف آتش سوزی و سیستم های اعلام حریق بر آمده است.
در قرن های گذشته اگر آتش سوزی رخ می داد نگهبانان یا خدمتکاران کلیساها با استفاده از زنگ ها، حریق را به آتش نشانی یا گروه های مختلف اعلام می نمودند اما این روش غیردقیق بود و نمی توانست محل درست وقوع آتش سوزی را نشان دهد به همین دلیل با اختراع تلگراف تحول بزرگی در سیستم های اعلام حریق به وجود آمد که می توانست گزارش حریق را به طور دقیق تر و سریعتری به نقاط مختلف شهر ارسال نماید.
در سال 1847 میلادی، نیویورک اولین شهر ایالات متحده آمریکا بود که با ایجاد خط تلگراف و نصب تیرهای مختلف در زمین و با ساخت زنگ های ناقوسی مختلف برای اعلام آتش سوزی، ساخت سیستم اعلام حریق با استفاده از تلگراف را آغاز نمود و با پیشرفت تجهیزات و امکانات سیستم اعلام حریق به صورت امروزی آن در آمد.
سیستم اعلام حریق به طور کلی به مجموعه ای از تجهیزات گفته می شود که وظیفه کشف و آشکارسازی حریق در مکان های مختلف را بر عهده دارند و دارای انواع مختلفی هستند که در ادامه به آنها می پردازیم.
سیستم اعلام حریق چیست؟
سیستم اعلام حریق شامل تجهیزاتی مانند انواع دتکتورها (دود، شعله، حرارت و گاز)، آژیرها و فلاشرها (تجهیزات سمعی و بصری)، شستی و کنترل پنل مرکزی بوده که پس از کشف و آشکارسازی علائم حریق؛ اقدامات لازم را در جهت هشدار و آگاه سازی ساکنین و افراد حاضر در آن مکان انجام می دهد و دارای انواع مختلفی از لحاظ نوع کارکرد می باشد.
نحوه عملکرد سیستم اعلام حریق
در سیستم اعلان حریق هشدارها به دو صورت اتوماتیک و دستی فعال می شود که در نوع اتوماتیک؛ انواع دتکتورها یا آشکارسازها با کشف دود، شعله، گاز و یا حرارت ناشی از حریق؛ به کنترل پنل سیستم پیام ارسال کرده و وجود حریق به ساکنین و افراد حاضر اعلام می گردد. در نوع دستی که حتما باید توسط اپراتور فعال شود با استفاده از دکمه یا اهرم اعلام حریق در نقاط مشخص شده، سیستم اعلام حریق فعال می گردد.
اجزای سیستم اعلام حریق
به طور کلی سیستم های اعلام حریق دارای تجهیزات متفاوتی برای عملکرد مناسب خود هستند:
- تجهیزات کشف، شناسایی و آشکارسازی حریق شامل انواع دتکتورها
- تجهیزات اعلام حریق سمعی و بصری شامل آژیرها، فلاشرها، آژیر-فلاشرها و ریموت اندیکاتور
- کنترل پنل مرکزی که وظیفه برقراری ارتباط بین دتکتورها و تجهیزات سمعی و بصری را داشته و پس از دریافت سیگنال از دتکتورها در صورتی که پیام معتبر باشد آژیرها را به صدا در می اورد.
- سایر تجهیزات جانبی مانند انواع مبدل ها، انواع رله ها و بردهای اینترفیس، جدا کننده اتصال کوتاه، تجهیزات آزمایش سیستم، کابل ها، جعبه تقسیم و غیره
لازم به ذکر است که تمامی این تجهیزات باید دارای استانداردهای معتبر بوده تا سیستم اعلام حریق بهترین عملکرد خود را داشته باشد.
دتکتور اعلام حریق
دتکتورها وظیفه کشف، شناسایی و آشکارسازی حریق را بر عهده دارند. این تجهیزات در صورت وقوع حریق، به کنترل پنل سیگنال ارسال نموده و حریق را اعلام می نمایند. دتکتورها دارای 4 نوع متفاوت هستند که عبارتند از:
- دتکتور گاز
- دتکتور دود
- دتکتور شعله
- دتکتور حرارتی
دتکتور شعله (Flame Detector)
این دتکتورها حساس به باند باریک تابش مادون قرمز ساطع شده در محدوده 4/4 میکرومتر از شعله آتش بوده که باند انتشار غالب برای شعله های آتش هیدروکربنی است. این دتکتورها به تغییر در شدت تابش در بازه زمانی بین 3 تا 5 ثانیه واکنش نشان می دهد.
دتکتور گاز (Gas Detector)
این دتکتورها به منظور تشخیص گازهای خطرناک و سمی در محیط طراحی شده اند. در صورتی که میزان این گازها در هوای محیط مورد نظر از حد مجاز فراتر رود، هشداردهنده نشت گاز یا دتکتور گاز، سیگنال اعلام خطر را به کنترل پنل ارسال می نماید. دتکتور مونوکسید کربن در این دسته قرار می گیرد و برای تشخیص گاز مونوکسید کربن در محیط استفاده می شود.
عملکرد آن به این صورت است که در صورت نشت و یا انتشار گاز مونوکسید کربن در فضا و محیط زندگی به‌سرعت این گاز را شناسایی کرده و قبل از اینکه حجم گاز منتشرشده در فضا به حدی برسد که برای افراد خطری ایجاد کند، حضور این گاز را به‌وسیله‌ی آژیری که روی آن تعبیه‌شده است به ساکنان ساختمان اطلاع می‌دهد.
دتکتورمونوکسید کربن دارای یک سلول الکتروشیمیایی است که مونوکسید کربن را تشخیص می‌دهد اما دود یا هرگونه محصول احتراق دیگر را تشخیص نمی‌دهد.
دتکتور حرارتی (Heat Detector)
در صورتی که حریق در محیطی صورت بگیرد و حرارت محیط افزایش یابد؛ این دتکتور به وسیله دو نوار فلزی که دارای جنس های متفاوتی بوده و بی متال(Bimetal) نامیده می شوند فعال می گردد. این بی متال ها درون یک محفظه قرار داشته که تحت تاثیر افزایش دما فعال شده و ارتباط بین دو نوار فلزی بسته می شود و بدین صورت دتکتور فعال می گردد.
دتکتور دود (Smoke Detector)
دتکتور دود که به فارسی آشکارساز یا تشخیص دهنده دود معنی می شود، با استفاده از ذرات معلق دود در هوا که از اولین نشانه های آتش سوزی است حریق را تشخیص می دهد. دتکتور دود دارای دو نوع دتکتور دود یونیزه و دتکتور دود فوتوالکتریک است که تفاوت آنها در نوع تشخیص آن‌هاست.
دتکتور دود یونیزه از دو صفحه روبه روی‌هم تشکیل‌شده‌اند که به 2 قطب منبع تغذیه متصل شده‌اند. صفحه اول به‌عنوان یک مرجع برای جبران تغییرات در دمای محیط، رطوبت یا فشار استفاده می‌شود. صفحه دوم حاوی یک منبع رادیواکتیو درون محفظه است که دائماً بین دو صفحه‌ی فلزی ساطع می‌شود.
این تشعشعات با مولکول‌های هوا برخورد می‌کنند و الکترون‌های آنها را جدا می‌کنند. این مولکول‌ها با از دست دادن الکترون به یون مثبت تبدیل‌شده و مولکول‌های دیگر با گرفتن الکترون به یون منفی تبدیل می‌شوند. به‌صورت عادی تعداد یون‌های مثبت و منفی با هم برابر است و یک یونیزاسیون ضعیف بین دو صفحه برقرار می‌شود.
وجود دود در محفظه دتکتور باعث کاهش ذرات یونیزه شده در محفظه می‌شود، به‌این‌ترتیب جریان موجود در دتکتور کاهش پیداکرده و با عبور از یک آستانه مشخص دتکتور فعال می‌شود و سیگنال مربوطه را به کنترل پنل ارسال می‌کند.
دتکتور دود فتوالکتریک
در دتکتور دودی فتوالکتریک دود حاصل از حریق، شدت پرتوی نوری که به دتکتور میرسد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این نور یا قطع‌شده و یا محو می‌شود. دتکتورهای دودی فوتوالکتریک از یک LED و یک حسگر گیرنده نور تشکیل‌شده‌اند و همچنین برای تشخیص دود در محیط از این خاصیت که اثر تیندال نامیده می‌شود بهره می‌برند.
وقتی دود وارد دتکتور شود، پرتوهای نور به ذرات دود برخورد می‌کنند و پراکنده می‌شوند درنتیجه بخشی از نور به گیرنده میرسد که موجب فعال شدن دتکتور می‌شود.
شاسی اعلام حریق
شاسی یا شستی اعلام حریق شستی یا شاسی اعلام حریق یکی از تجهیزات سیستم اعلام حریق دستی می‌باشد. اعلام حریق توسط اشخاص و با فشار دادن شاسی صورت می‌گیرد. با فشردن شاسی اعلام حریق، وقوع آتش سوزی به کنترل پنل ارسال شده و تجهیزات سمعی و بصری فعال می گردند.این شاسی ها باید در مکان های در دسترس و در جاهایی که برای افراد قابل مشاهده و دسترسی است مانند راه پله ها، کنار درب های ورود و خروج و غیره نصب گردد.
شستی اعلام حریق به دو نوع شیشه‌ای و فشاری تقسیم می‌شود که در نوع شیشه ای آن، شخص با شکستن درب شیشه‌ای باعث فعال‌سازی شستی شده و سیگنال هشدار به کنترل پنل ارسال می‌شود. گاهی اوقات شستی اعلام حریق به‌جای کنترل پنل مرکزی نیز عمل می‌کند و با تشخیص آتش‌سوزی توسط افراد و فشرده شدن دکمه که در وسط این شستی قرارگرفته تمامی آژیرها فعال می‌شوند. تنظیم مجدد این شستی‌ها با تعویض شیشه امکان‌پذیر است.
در شستی اعلام حریق فشاری یا ریست پذیر؛ اندکی فشار سبب فعال شدن آن شده و سیگنال اعلام حریق به کنترل پنل مرکزی ارسال می‌شود و آژیرها فعال می‌شوند. برای تنظیم مجدد این شستی ها؛ سوئیچ خاصی برای آن ها تعبیه شده است که می‌توان از آنها استفاده کرد.
آژیر اعلام حریق
آژیر اعلام حریق از تجهیزات صوتی و شنیداری سیستم اعلام حریق بوده که در زمان حریق فعال شده و به صدا در می آیند. صدای این آژیر باید از صدای سایر آژیرها مانند دزدگیرها و غیره متفاوت بوده و به خوبی شنیده شود و حداقل صدای آن باید 65 دسی بل باشد. آژیرها باید در مکان های مختلف به وضوح قابل دیدن باشند.
چراغ چشمک زن اعلام حریق
چراغ های چشمک زن از تجهیزات دیداری سیستم اعلام حریق است که معمولا دارای رنگ قرمز بوده و به موازات آژیرها قرار می گیرند و در صورتی که آژیرها فعال شوند چراغ ها نیر فعال می گردند. این چراغ ها معمولا در بالای در واحدها و راه پله ها و راهروها نصب می گردد و از تجهیزات مفید برای افراد ناشنوا در هنگام بروز حریق می باشد.
ریموت اندیکاتور
این ریموت با نام های دیگر چراغ نشانگر،چراغ سر در یا سردرب و چراغ ریموت شناخته می شود و برای تشخیص سریع محل وقوع حریق در سیستم های متعارف و آدرس پذیر به کار برده می شود. ریموت اندیکاتور در واقع لامپ کوچک قرمز رنگی است که در قسمت بالایی درب های مختلف در مکان های متفاوت نصب می کنند.
در صورت بروز حریق و فعال شدن دتکتورها این چراغ ها نیز روشن می شود. ریموت اندیکاتور تا حد زیادی مشکل عدم تشخیص محل دقیق وقوع حریق را برطرف می سازد.
کنترل پنل
قسمت اصلی سیستم اعلان حریق از لحاظ برقراری ارتباط میان اجزای مختلف سیستم و تصمیم گیری در جهت اعلام حریق و به صدا در آوردن آژیرها کنترل پنل است که این کار را از طریق میکروپروسسورها انجام می دهد.
محل نصب کنترل پنل سیستم اعلام حریق
محل نصب کنترل پنل باید مجهز به سیستم روشنایی اضطراری باشد. معمولاً کنترل پنل را در اتاق نگهبانی، مرکز اطلاعات هتل ها و در پروژه‌های صنعتی یا تجاری در اتاق کنترل نصب می‌کنند. به‌صورت کلی کنترل پنل را در مکانی که احتمال حریق کمتری دارد و درعین‌حال رفت‌وآمد کارکنان و مسئولان ساختمان بیشتر است، نصب می‌کنند.
به‌طوری‌که افراد حاضر در محل به‌محض فعال شدن سیستم اعلام حریق و آژیرها، خود را به ناحیه موردنظر رسانده و اقدامات لازم را در خصوص اطفاء حریق انجام دهند. همچنین می‌بایست نقشه‌های ساختمان و سیستم اعلام حریق را در محل نصب کنترل پنل بایگانی شود تا نیروهای آتش نشانی با دسترسی به این نقشه‌ها و مستندات فنی بتوانند عملیات امداد را بهتر و سریع‌تر انجام دهند.
جدا کننده اتصال کوتاه
این قطعه برای رفع اشکال در سیستم در صورت ایجاد اتصال کوتاه طراحی شده است زیرا در صورت اتصال کوتاه در هر لوپ تجهیزات سیستم اعلام حریق از کار می افتند. به همین دلیل در طراحی و اجرای سیستم اعلام حریق به ازای هر زون در هر لوپ باید یک ایزولاتور اتصال کوتاه در نظر گرفت. با توجه به استاندارد NFPA72 در صورت اتصال کوتاه در لوپ، نباید بیش از یک زون از مدار خارج شود.
منبع تغذیه
سیستم های اعلام حریق باید دارای سیستم برق اضطراری و باتری باشند تا در صورت قطع برق ساختمان فعال بمانند.
انواع سیستم های اعلام حریق
سیستم های اعلام حریق به دو نوع سیستم اعلام حریق دستی و اتوماتیک تقسیم بندی می شوند که در این مقاله به آن می پردازیم:
سیستم اعلام حریق دستی: این سیستم برای عملکرد مناسب وابسته به وجود نیروی انسانی بوده و در صورتی که اپراتور در محل حضور نداشته باشد عملا کارایی ندارد.همچنین در سیستم اعلام حریق دستی پس از به صدا در آمدن آژیر تمامی ساکنین مجبور به تخلیه ساختمان بوده بدون اینکه ازمحل آتش سوزی اطلاع داشته باشند.
سیستم اعلام حریق اتوماتیک (خودکار): این سیستم ها دارای دتکتورها و آشکارسازهای مختلف اعم از دتکتور دود،گاز،شعله و حرارت بوده و در صورت بروز حریق؛ پس از کشف توسط دتکتورها پیام به کنترل پنل دستگاه ارسال شده و در صورتی که کنترل پنل پیام ارسال شده را معتبر بداند آژیرها به صدا درآمده و حریق اعلام می شود.
انواع سیستم اعلام حریق اتوماتیک یا خودکار
سیستم اعلام حریق اتوماتیک بر اساس نحوه عملکرد به سه نوع متعارف یا کانونشنال، آدرس پذیر و بی سیم تقسیم می گردد:
سیستم اعلام حریق متعارف (Conventional)
در سیستم اعلام حریق متعارف یا کانونشنال، ساختمان مورد نظر به چند منطقه یا زون تقسیم شده و هر زون به صورت جداگانه نام گذاری می شود که با بهره گیری از تجهیزات اعلام حریق مانند دتکتور ها، شستی اعلام حریق و آژیر و فلاشر؛ زون یا منطقه دچار حریق را تشخیص داده و آتش سوزی را اعلام می نماید.
در این سیستم میزان جریان عبوری دارای اهمیت ویژه ای است زیرا اساس عملکرد این سیستم بر پایه مقدار جریان عبوری از مدار استوار است. آشکارسازها و شستی های مورد استفاده در سیستم اعلام حریق متعارف (کانونشنال) در حالت عادی غیر فعال هستند اما زمانی که دتکتور و شستی فعال می شوند مدار بسته می شود.
حساسیت این تجهیزات توسط کارخانه سازنده از قبل تعیین شده و قابل تغییر نیستند. این تجهیزات دارای عملکرد رله گونه هستند و با توجه به حساسیت مشخص شده در حالت هشدار یا عادی قرار می گیرند.
در این سیستم چندین آشکارساز یا حسگر دود یک منطقه یا زون را پوشش داده و در قالب یک مدار به هم پیوسته به کنترل پنل اعلام حریق متصل می شوند، بنابراین هر مدار نماینده یک زون می باشد. همچنین نحوه اتصال تجهیزات اعلام حریق به صورت شاخه ای (ستاره ای یا شعاعی) می باشد.
در این سیستم به هر مرکز می توان 16،12،8،4،2 زون متصل نمود. در هر زون حداکثر 25 المان قرار گرفته و در صورت بروز حریق، چراغ مربوط به آن منطقه بر روی کنترل پنل روشن می گردد.
تمامی تجهیزات مورد استفاده در این سیستم باید از نوع متعارف بوده و بسته به ویژگی های کنترل پنل مرکزی در هر مدار، می توان از تعداد محدودی آشکارساز یا دتکتور اعلام حریق و تعداد بی شماری شستی استفاده نمود. تعداد استاندارد دتکتور در هر زون متعارف، حداکثر 32 عدد می باشد.
سیستم اعلام حریق متعارف در ساختمان های کوچک کاربرد داشته و در مقایسه با سیستم اعلام حریق آدرس پذیر در ساختمان های کوچک مقرون به صرفه تر بوده و صرفه اقتصادی آن در ساختمان های کوچک مورد توجه قرار می گیرد.
همچنین مراحل نصب و کارکردن با این سیستم راحتتر بوده و در ساختمان های کوچک کارکرد مناسبی دارد و عیب یابی این سیستمها نیز آسان است اما از معایب سیستم اعلام حریق کانونشنال این است که محل دقیق وقوع حریق را مشخص نمی کند زیرا در این سیستم ساختمان و منطقه مورد نظر به چند منطقه یا زون تقسیم بندی می شوند و در زمان وقوع حریق تنها منطقه دچار حادثه اعلام می شود و نقطه دقیق آن مشخص نمی گردد به همین دلیل کار برای نیروهای عملیاتی و امدادی سختتر بوده و عملیات امداد ونجات زمان بیشتری خواهد برد.
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر (Addressable)
در این سیستم هر یک از ادوات و تجهیزات با کد گذاری و آدرس دهی دقیق قابل شناسایی بوده و هر یک از حسگرها (دتکتورها) و یا شستی ها دارای آدرس و کد مشخص بوده که کنترل پنل مرکزی پس از وقوع آتش سوزی و حریق قادر به تشخیص هر یک از این ادوات و تجهیزات می باشد. بدین منظور در زمانی که برای مثال دتکتوری در وضعیت حریق یا خطا قرار بگیرد شماره ی آدرس، نوع قطعه، زونی که در آن نصب شده است و مشخصات محل نصب، روی صفحه نمایش کنترل پنل اعلام حریق آدرس پذیر، نشان داده می شود.
سیستم اعلام حریق آدرس پذیر در جهت رفع نواقص سیستم اعلام حریق متعارف به وجود آمده است تا بتواند جایگاه حادثه را با تشخیص آدرس دقیق مشخص نماید. در حال حاضر سیستم های آدرس پذیر کاربرد گسترده ای در ساختمان ها و اماکن مسکونی، تجاری و صنعتی داشته تا تلفات جانی و مالی را به کمترین مقدار ممکن برساند.
سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر دارای دقت بالا در شناسایی محل حریق، خطا و محل وقوع آنها هستند و از این رو مشکلات و معضلات سیستم های متعارف در پروژه های بزرگ را برطرف کرده اند.
سیستم اعلام حریق بی سیم (Wireless)
این سیستم به جای استفاده از تجهیزات فیزیکی مانند کابل از امواج و تجهیزات رادیویی استفاده می نماید. از این سیستم در مکان هایی که نیاز به زیباشناسی ظاهری دارند مانند موزه ها و ابنیه تاریخی و یا ساختمان هایی با نقاط دسترسی دشوار مانند پله های باریک یا سقف های بلند، نصب و راه اندازی در سیستم هایی که زمان کافی برای اجرای زیرساخت ندارند، هتل ها و غیره به جهت نصب و راه اندازی آسان و همچنین زمان راه اندازی کوتاه و عدم نیاز به سیم کشی از سیستم های اعلام حریق کاربردی است.
ضوابط طراحی سیستم اعلام حریق
ساختمان ها و بناهای زیر با توجه به ضوابط و قوانین سیستم های اعلام حریق در مباحث 1 و 31 مقررات ملی ساختمان و استانداردهای معتبر بین المللی NFPA72، EN54 و BS5839 ملزم به اجرای سیستم های اعلام حریق هستند که عبارتند از:
- ساختمان های تجاری تک واحدی با متراژ 500 متر مربع و بیشتر که شامل ساختمان های تجاری که کنار یکدیگر ساخته شده و ورودی مشترک ندارند نیز می شود.
- ساختمان های تجاری با داشتن ورودی مشترک که متراژ کل آن 300 متر مربع و بیشتر باشد.
- ساختمان های تجاری-اداری و ساختمان های اداری-مسکونی با بیش از سه طبقه از کف زمین و یا متراژ 300 متر مربع و بیشتر
- ساختمان های تجاری و مسکونی با مجموع 5 واحد و بیشتر
- در ساختمان هایی با کاربری های مختلط در صورتی که هر کدام از کاربری ها به صورت مجزا طبق شرح بندهای فوق و یا جداول مسکونی، نیاز به سیستم کشف و اعلام حریق داشته باشند، در کل بنا باید سیستم کشف و اعلام حریق نصب گردد.
- در ساختمان هایی با کاربری مختلط که الزام است سیستم کشف و اعلام حریق نصب گردد، باید سیستم فوق به صورت یکپارچه و یا مرتبط، انتخاب طراحی و پیاده سازی گردد.
| نوع ساختمان | ساختمان کمتر از 5 طبقه از کف زمین و کمتر از 11 واحد | ساختمان کمتر از 5 طبقه از کف زمین و کمتر از 11 واحد و به بالا | ساختمان 5 طبقه به بالا تا 10طبقه از کف زمین و تا 20 واحد | ساختمان 20 واحد و به بالا | ساختمان بیش از 10 سقف و یا بیش از 5000 متر مربع |
| سیستم متعارف | اختیاری | تا 16 واحد (آژیر از نوع عمومی) 17 تا 19 واحد (آژیر از نوع مستقل یا گروه بندی) | تا 16 واحد (آژیر از نوع عمومی) 17 تا 19 واحد (آژیر از نوع مستقل یا گروه بندی) | غیر مجاز | غیر مجاز |
| سیستم آدرس پذیر |
احتیاری | اختیاری | اختیاری | اجباری | اجباری |
| توضیحات | استفاده از سیستم اعلام حریق اختیاری است | استفاده از یک نوع سیستم اجباری است. | استفاده از یک نوع سیستم اجباری است. | استفاده از یک نوع سیستم آدرس پذیری اجباری است. | استفاده از یک نوع سیستم آأرس پذیر اجباری است. |
نقشه خوانی سیستم اعلام حریق
نمادهایی برای طراحی وجود دارند که هر حرفه و صنعتی با توجه به شرایط کاری خود از آنها استفاده می نماید که با استفاده از آنها افراد قادر به تشخیص و نقشه خوانی سیستم مورد نظر می شوند. برای سیستم های اعلام حریق استانداردی تعریف شده که با توجه به آن می توان سیستم های اعلام حریق را طراحی و نقشه خوانی نمود که در ادامه به آنها می پردازیم:
طراحی سیستم اعلام حریق
برای طراحی سیستم اعلام حریق در ابتدا لازم است تا محل مورد نظر بررسی شده تا مشخص گردد کدام یک از سیستم های اعلام حریق متناسب با شرایط است. سپس تعداد تجهیزات، محل قرارگیری تجهیزات، نحوه مدار و کابل کشی، تعداد و سایز کابل ها مشخص می شود و تحت عنوان نقشه سیستم اعلام حریق خوانده می شود و پس از طراحی و نقشه کشی نوبت به نصب و اجرا سیستم اعلام حریق می رسد که با توجه به استانداردهای مختلف پیاده سازی می شود.
قیمت سیستم اعلام حریق
قیمت سیستم اعلام حریق با توجه به اینکه کدام یک از انواع سیستم ها اعم از متعارف، آدرس پذیر و بی سیم برای فضا و محیط مورد درخواست کارفرما طراحی و پیاده سازی می گردد دارای قیمت های متفاوتی است.
شرکت لیدوما ارائه دهنده انواع تجهیزات سیستم های اعلام حریق و دارای بهترین طراحان برای ارائه بهترین سیستم متناسب با نیاز شما می باشد. برای دریافت مشاوره رایگان در باره نحوه انتخاب سیستم اعلان حریق متناسب با نیاز خود و اطلاع از قیمت ها با کارشناسان ما در تماس باشید.
- تیم تولید محتوا
- شهریور 29, 1400
- 3127 بازدید
۲ دیدگاه برای “سیستم های اعلام حریق چیست و چگونه کار می کند؟”
ممنون از مقاله خوبتون؛ خیلی از اطلاعاتی که می خواستم اینجا بود
خوشحایم که براتون مفید بوده؛ ممنون از همراهی شما